Dorien // Vrij werk - oefensessie

Lieve, mooie Dorien. Ik trok haar voor mijn camera nadat ik een oproepje had geplaatst op social media. “Er zijn wat dingen die ik wil oefenen, wie wil er met mij portretfoto’s maken?”

Waar ik nog altijd in kan leren, ook na 7 jaar als fulltime fotografe, is het contact met de persoon voor mijn camera. Hoe zorg je er voor dat iemand zich meer en meer comfortabel gaat voelen? Hoe krijg je dát resultaat, dat wanneer ze de foto’s terugzien ze voelen, ‘hey, dat ben ik!” En dan uiteraard als de beste versie van zichzelf. Ieder mens is anders. Dus hoe stel je iemand gerust? Het vraagt elke keer om een iets andere benadering.

Daarop invoelen intrigeert me.

We worden allemaal zelfbewust als er een camera verschijnt. Ik ook. En dat zorgt er nou juist vaak voor dat we niet de foto’s krijgen die we graag zien. Foto’s die niet echt als ‘onszelf’ voelen. Hoe mooi is het om die foto’s te krijgen waarin jíj te zien bent. Zoals je echt bent?! Dat vind ik zo iets moois en interessants!!

De één wordt meer uitbundig en mag meer gestuurd worden, de ander klapt een beetje dicht en mag juist meer uit zijn schulp getrokken worden. Maar volgens mij zit het belangrijkste er uiteindelijk in dat je de persoon die de camera bedient vertrouwt. Zodat je meer en meer gaat loslaten wat het resultaat is. Loslaat hoe jij denkt dat je er uitziet.

Samen het één en ander uitproberen. Soms betekent dat heel veel lol hebben met zijn tweetjes, soms is het wat serieuzer. Maar dat de fotograaf er vervolgens de fijne, mooie, echte momentjes uitpakt. Dat is waar het mij om gaat en waar ik op blijf oefenen.

Hier mijn favorieten met Dorien. We hadden elkaar in de afgelopen 16 jaar nog 1x bij toeval gezien (we waren vriendinnetjes op de middelbare school), maar ik vond het onwijs leuk om haar weer te zien en dit met haar te mogen doen. Dank lieve Dorien!!

Ps. Soms duik ik zelf even voor de camera om iets voor te doen of te demonstreren :)